ผลงานที่โด่งดังที่สุดชิ้นหนึ่งของโฮคุไซ คือ Hyakumonogatari หรือ One Hundred Ghost Tales ร้อยเรื่องเล่าผี เกมเรื่องผีที่ได้รับความนิยมในสมัยเอโดะ ผู้คนมารวมตัวกันใต้แสงไฟตอนดึกในฤดูร้อน ผลัดกันเล่าเรื่องผี และเล่าเรื่องราวที่ 100 จบ ว่าจะมีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้น ทาง SUN SURF ได้นำมาผลิตเมื่อปี 2017 และตอนนี้ถือเป็นอีกลายที่หายาก ขึ้นหิ้งแรร์ไอเท็มที่น่าสะสมค่ะ
SUN SURF ทำซ้ำผลงานของ HOKUSAI บนเสื้อ โดยใช้เทคโนโลยีการพิมพ์สิ่งทอระดับโลกของญี่ปุ่น
คงไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะเรียกเสื้อฮาวายว่าเป็นงานศิลปะ เนื่องจากการออกแบบลายพิมพ์และการระบายสีมีความสำคัญมาก โดยทั่วไปแล้ว มีวิธีการพิมพ์สำหรับสิ่งทอสองประเภท วิธีแรกคือการพิมพ์แบบ DISCHARGE โดยผ้าจะถูกย้อมด้วยสีพื้น สีของลวดลายจะถูกลบออกด้วยสีย้อมแบบ DISCHARGE และในขณะเดียวกันก็ย้อมด้วยสีอื่น อีกประเภทหนึ่งคือการพิมพ์ทับซึ่งมีการพิมพ์สีเข้มบนสีพื้นหลังสีซีด
ในวิธีการพิมพ์เหล่านี้ ผ้าจะถูกติดไว้บนโต๊ะพิมพ์ที่มีความยาวหลายสิบเมตร และใช้สีย้อมขณะเคลื่อนย้ายแผ่นพิมพ์ กระบวนการนี้ทำซ้ำได้หลายครั้งตามจำนวนสีที่ต้องการ จากนั้นจึงย้อมลวดลายลงบนผ้า การสร้างสีเข้มของยุคสมัยในขณะที่พิมพ์ทับเพลตเพื่อไม่ให้มีการเปลี่ยนแปลงนั้น จำเป็นต้องมีการปรับเปลี่ยนตามทักษะขั้นสูงและประสบการณ์ของช่างฝีมือ และสามารถทำได้ในโรงงานจำนวนจำกัดในญี่ปุ่นเท่านั้น
SUN SURF X HOKUSAI SPECIAL EDITION 2017
HYAKU MONOGATARI “ร้อยเรื่องเล่าผี” ONE HUNDRED GHOST TALES (1830)
ศิลปิน KATSUSHIKA HOKUSAI
รหัส SS37653
ราคาวางจำหน่าย 25,300 เยน
รุ่นนี้ผลิตออกมาสองสี สีกรมและสีขาวค่ะ พิมพ์ลายด้วยมือทุกผืน ลวดลายคมชัด สวยงาม ขึ้นแท่นแรร์ไอเท็มไปอีกลาย
ศิลปิน KATSUSHIKA HOKUSAI (คัตสึชิกะ โฮกูไซ)
ศิลปิน KATSUSHIKA HOKUSAI (คัตสึชิกะ โฮกูไซ) เป็นจิตรกรภาพอูกิโยะและภาพพิมพ์แกะไม้ชาวญี่ปุ่นของสมัยเอโดะของคริสต์ศตวรรษที่ 18 และ 19 ผู้มีความเชี่ยวชาญทางการเขียนจิตรกรรมจีน โฮกูไซเกิดที่เอโดะ (ปัจจุบันคือโตเกียว) งานที่มีชื่อเสียงของโฮกูไซที่เป็นที่รู้จักกันดี คือ ภาพพิมพ์แกะไม้ชุด “ทัศนียภาพ 36 มุมของภูเขาฟูจิ” (富嶽三十六景) ที่รวมภาพ “คลื่นยักษ์นอกฝั่งคานางาวะ” ซึ่งเป็นภาพสัญลักษณะอันเป็นที่รู้จักกันดีไปทั่วโลก ที่เขียนในคริสต์ทศวรรษ 1820
โฮกูไซได้วาดภาพ “ทัศนียภาพ 36 มุมของภูเขาฟูจิ” เพื่อเป็นการตอบสนองความต้องการของกิจการท่องเที่ยวภายในประเทศที่ขยายตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว และความหลงใหลส่วนตัวในการวาดภาพภูเขาฟูจิ ภาพชุดนี้และโดยเฉพาะภาพ “คลื่นยักษ์” และภาพ “ภูเขาฟูจิวันอากาศดี” เป็นภาพที่สร้างความมีชื่อเสียงให้แก่โฮกูไซทั้งภายในและภายนอกประเทศ นักประวัติศาสตร์ริชาร์ด เลนสรุปว่า “อันที่จริงแล้ว ถ้าจะให้เลือกงานชิ้นหนึ่งที่สร้างชื่อเสียงให้แก่โฮกูไซทั้งในญี่ปุ่นและต่างประเทศแล้ว ก็เห็นจะเป็นงานชิ้นใหญ่ชุดนี้..” โดยเฉพาะภาพ “คลื่นยักษ์” ที่เป็นภาพที่สร้างความประทับใจให้แก่โลกตะวันตก
คอลเลกชันของสถาบันศิลปะมีผลงานชุด ONE HUNDRED GHOST TALES ของ KATSUSHIKA HOKUSAI (1831–32) ที่ได้รับการอนุรักษ์และชื่นชมเป็นอย่างดีที่สุดชุดหนึ่ง ดูเหมือนว่าศิลปินจะวางแผนผลิตผลงานครบร้อยภาพ แต่ชุดผลงานยังไม่เสร็จสมบูรณ์และพิมพ์ออกมาได้เพียงห้าภาพเท่านั้น ชื่อผลงานนี้สื่อถึงเกมที่ผู้คนจะมารวมตัวกันในตอนกลางคืนเพื่อเล่าเรื่องสยองขวัญ โดยจุดเทียนหลังจากเล่านิทานแต่ละเรื่องจนห้องมืดสนิท ผลงานขนาดเล็กเหล่านี้มีสีฟ้าสดใสซึ่งทำได้ด้วยเม็ดสีน้ำเงินเบอร์ลิน (มักเรียกว่า “สีน้ำเงินปรัสเซีย”) ซึ่งราคาถูกลงไม่นานก่อนที่จะผลิต แม้ว่าสีนี้จะดูร่าเริงสำหรับเรา แต่ผู้ชมดั้งเดิมของโฮกุไซคงจะเชื่อมโยงสีนี้กับความตายและสิ่งลึกลับ
โฮกุไซวาดไว้เมื่ออายุได้ 70 เป็นที่ชื่นชอบและมีอิทธิพลมากจนคริสติน กุธ นักวิชาการต้องอุทิศหนังสือทั้งเล่มให้กับภาพนี้ ภาพประกอบอันน่าหลงใหลที่เขาสร้างขึ้นเมื่ออายุได้ 70 เช่นกัน สำหรับชุด HYAKU MONOGATARI ( หนึ่งร้อยเรื่องผี ) (ราวปี ค.ศ. 1830) นั้นได้รับความสนใจน้อยกว่า เราไม่แน่ใจว่าทำไมโครงการนี้จึงไม่บรรลุเป้าหมายที่น่าจะเป็นไปได้ในการมีภาพครบหนึ่งร้อยภาพ แต่ภาพจำนวนห้าภาพที่วาดเสร็จนั้นช่างน่ารื่นรมย์ยิ่งนัก ในภาพพิมพ์ โฮคุไซหันความสนใจออกจากทิวทัศน์ของญี่ปุ่นที่เขาวาดไว้อย่างโด่งดังที่สุด มุ่งไปที่อาณาจักรของภูตผีปีศาจและพวกกินเนื้อคน
ซีรีส์นี้เป็นผลผลิตจากประเพณี HYAKUMONOGATARI KAIDANKAI [การรวมตัวของเรื่องราวเหนือธรรมชาติร้อยเรื่อง] ซึ่งเพื่อนชาวญี่ปุ่นจะมารวมตัวกันเพื่อแบ่งปันเรื่องราวที่น่ากลัวจากนิทานพื้นบ้านและประสบการณ์ของตนเอง เมื่อจุดเทียนครบร้อยเล่มแล้ว พวกเขาจะเล่าเรื่องราวที่น่าขนลุกทีละเรื่อง โดยเป่าเทียนทีละเล่ม ทำให้ตัวเองจมดิ่งลงไปในความมืดมิดมากขึ้น เมื่อเทียนเล่มสุดท้ายดับลง ก็มีวิญญาณปรากฏตัวขึ้น
“HYAKUMONOGATARI” เป็นเกมเรื่องผีที่ได้รับความนิยมในสมัยเอโดะ ช่วงดึกของฤดูร้อน ผู้คนมารวมตัวกันใต้แสงเทียนและตะเกียง และผลัดกันเล่าเรื่องผีให้ฟัง และว่ากันว่าจะมีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้นเมื่อเล่าเรื่องที่ 100 จบ กลุ่มผลงานของโฮคุไซที่เป็นชื่อของสมาคมเรื่องผี คาดว่าแผนเดิมจะพิมพ์ 100 ภาพประกอบ ในครั้งนี้ เราได้รวบรวมผลงานที่เป็นตัวแทนสี่ชิ้นจากซีรีส์ 100 เรื่องราวของโฮคุไซ และพัฒนาเป็นผลงานชิ้นเดียว โดยผลงานสี่ชิ้นนั้น มีดังนี้ค่ะ
ซารายากิ
ผลงานนี้มีพื้นฐานมาจาก “บันโช ซารายาชิกิ” อันโด่งดัง หลังจากที่สาวใช้โอคิคุทำจานอันสวยงามชุดหนึ่งแตกโดยไม่ได้ตั้งใจ เจ้านายของเธอจึงมัดเธอไว้และโยนเธอลงไปในบ่อน้ำ ซึ่งเธอเสียชีวิตทั้งร่างกายแต่ไม่ใช่วิญญาณ ในปี 1795 บ่อน้ำต่างๆ ทั่วญี่ปุ่นเต็มไปด้วยหนอนสายพันธุ์หนึ่งที่ปกคลุมไปด้วยเส้นด้ายบางๆ ซึ่งผู้คนเชื่อว่าเป็นโอคิคุกลับชาติมาเกิดใหม่ โดยเส้นด้ายดังกล่าวเป็นเศษผ้าที่ใช้มัดเธอไว้ พวกเขาเรียกมันว่า “โอคิคุมูชิ” [แมลงโอคิคุ] ฉากนี้แสดงให้เห็นวิญญาณที่โผล่ออกมาจากบ่อน้ำที่มันตกลงไป โดยนับจานและพูดว่า “อิจิไม” และ “นิมาอิ” นอกจากโฮคุไซแล้ว ศิลปินภาพอุคิโยเอะอีกหลายคนยังได้สร้างสรรค์ผลงานโดยใช้ซาระ-ยาชิกิเป็นเนื้อหา แต่นี่เป็นเพียงงานเดียวเท่านั้นที่แสดงให้เห็นร่างกายของงูตั้งแต่คอลงมาโดยการต่อแผ่นเข้าด้วยกัน
โลฮิฮานยา
ฮันย่าเป็นหน้ากากปีศาจที่มีเขาสองเขาและมีเขี้ยวแหลมคม มนุษย์กินเนื้อคนที่ร่าเริงคนนี้เป็นการรวมตัวที่ไม่ศักดิ์สิทธิ์ของสัตว์ประหลาดอีกสองตัว : “ฮันยา” ซึ่งความอิจฉาริษยาทำให้เธอกลายเป็นปีศาจมีเขา และ “ยามานบะ” ที่อาศัยอยู่ในภูเขาและดำรงชีวิตด้วยเนื้อของเด็กที่ถูกจับไป หน้ากากนี้ซึ่งแสดงความโกรธ ความขุ่นเคือง และความเศร้า ถูกเรียกว่า “ฮันย่า” หลังจากฉากในละครโน “AOI NO UE” จาก THE TALE OF GENJI ซึ่งวิญญาณอิจฉากลัว “ หัวใจพระสูตร” โฮะคุไซวาดภาพปรัชญาที่น่าสะพรึงกลัว บ้าคลั่ง และหัวเราะด้วยปากที่เปื้อนเลือดซึ่งกรีดไปจนถึงหูเหมือนงู โดยจับศีรษะที่ถูกตัดของทารกที่มีบาดแผลสดอยู่ในมือ
โออิวะซัง
โอเมะตกหลุมรักทามิยะ อิเอมอน ซามูไรที่แต่งงานแล้ว และเพื่อนๆ ของเธอพยายามกำจัดโออิวะ ภรรยาของเขาด้วยครีมทาหน้าพิษ เมื่ออิเอมอนทิ้งภรรยาที่เพิ่งเสียโฉมไป เธอก็โกรธมากด้วยความเศร้าโศก ในอาการตื่นตระหนก เธอวิ่งไปสะดุดดาบและสาปแช่งอิเอมอนด้วยลมหายใจเฮือกสุดท้าย จากนั้นก็เปลี่ยนร่างเป็นผีหลอกหลอนเขา รวมถึงโคมกระดาษด้วย โออิวะซังเป็นตัวเอกหญิงของ “ยตสึยะ ไคดัน” ซึ่งได้รับความนิยมอย่างมากตั้งแต่สมัยโทคุงาวะจนถึงสมัยโชวะ ในการผลิตละครคาบุกิ มีฉากหนึ่งที่เรียกว่า “โชชิน โออิวะ” ซึ่งวิญญาณของโออิวะขี่โคมไปรอบๆ เพื่อแสดงถึงปรากฏการณ์ประหลาด และว่ากันว่าผลงานของโฮคุไซนั้นแสดงถึงฉากนี้
โคฮาดะ โคเฮจิ
จากเหตุการณ์จริง โคฮาดะ โคเฮจิ ชายนอกใจและเหยื่อฆาตกรรมกลับมาจากความตายเพื่อทรมานภรรยาและคนรักที่นอกใจเขา ในภาพนี้ เขายิ้มกว้างเหนือมุ้งที่ล้อมรอบเตียงของฆาตกร โคเฮอิจิ โอบาตะเป็นตัวละครหลักของเรื่องผีที่เกิดขึ้นในสมัยเอโดะ เรื่องนี้ได้รับความนิยมหลังจากดัดแปลงเป็นเรื่องผีและละครคาบูกิ ภาพประกอบนี้ซึ่งแสดงให้เห็นลักษณะที่เหมือนจริงของกะโหลกศีรษะโครงกระดูกนั้นน่าสนใจ เพราะมันชี้ให้เห็นว่าความรู้จากหนังสือวิทยาศาสตร์ เช่น หนังสือกายวิภาคศาสตร์ของเนเธอร์แลนด์ ที่มีการหมุนเวียนอยู่ในขณะนั้นถูกนำกลับมาใช้ใหม่
อ้างอิงเนื้อหาจาก :
https://publicdomainreview.org/collection/hokusai-s-ghost-stories-ca-1830/
https://www.artic.edu/artworks/47417/memorial-anniversary-shunen-from-the-series-one-hundred-ghost-tales-hyaku-monogatari
https://th.wikipedia.org/wiki/คัตสึชิกะ_โฮกูไซ
https://animato.uk/collections/katsushika-hokusai